นี่แหละ ชีวิต

หลังจากที่ผ่านมรสุมความเครียดมาหลายวัน
weak มาก ทั้งร่างกายและจิตใจ
(ส่วนจิตวิญญาณก็ยังร้องหาพระเยซูอยู่ร่ำไป หุหุ)

เริ่มต้นสัปดาห์มาก็ได้รับคำหนุนน้ำใจเพียบ!
ใครที่ท้อใจ สับสนกับชีวิต คิดอะไรไม่ออก
เตรียมตัวฟังเสียงของพระเจ้าได้ในย่อหน้าสุดท้าย

ตอนนี้ก็สัญญากับตัวเอง โดยมี blog เป็นพยานปากเอกก่อน
++ จะหาสมุดเล็กๆ จดข้อคิดใหม่ๆ ที่ได้ทุกเวลา ++
++ จะเขียนหนังสือ "When He call me to be a TV producer" เพื่อให้คนเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
(และความซุยของเรา) ใน Gsus7 ++
++ จะอธิษฐานเผื่อทุกคนที่รับปากเอาไว้แล้ว (วันหนึ่ง อาจถึงขั้นมีสมุดจนคำอธ.เผื่อ) ++
++ จะเตรียมทุกอย่างอย่างดีเลิศ ทั้งบทเรียน วาระการประชุม ผลงานต่างๆ ++
พลาดมาเยอะเหลือเกิน อยากกลับใจใหม่ให้รู้แล้วรู้รอด

ข้อคิดประจำวัน
.. ทำทุกอย่างเหมือนเป็นครั้งสุดท้าย ..
.. ความรับผิดชอบ คือการทำอย่างดีที่สุด แม้เป็นสิ่งที่เราไม่ชอบ ..
.. เห็นคุณค่า deadline ทุกครั้ง ..
.. อุปสรรคปัญหาเกิดขึ้นทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดราชการ -- จงอยู่กับมันให้ได้ ..
.. จงรักพระเจ้าให้มาก จนกล้าที่จะเลือกพระเจ้าก่อนในทุกกรณี ..
.. งานทุกอย่าง ปัญหาทุกสิ่ง มันมีทางออกที่ดีที่สุดของมันอยู่แล้ว ..
.. อย่าใช้แค่ประสบการณ์ตัวเองในการสอนคน แต่เปิดพระคัมภีร์ให้เขาเห็นเลย ..
.. ที่มืดในชีวิตเรา คือที่โล่งแจ้งของพระเจ้า ..
.. อย่าเลิกงานโดยไม่รู้ว่างานไปถึงไหนแล้ว ..
.. ศุนย์กลางของพระเจ้าคือมนุษย์ จงให้พระเจ้าเป็นศูนย์กลางของเรา ..
.. การทนทุกข์บนโลก 10 ปี ไม่ทรมานเท่าอยู่ในนรก 10 วินาที ดังนั้นอย่ามีอะไรมาทำให้เราท้อใจ ..
.. ทำไมเราเห็นคุณค่างานนอกบ้านมากกว่างานในบ้าน ..
.. คนที่รับความเป็นเราได้มากที่สุด ก็คือครอบครัวของเรา ..
.. อย่าคุยกับเพื่อนเฉพาะตอนมีธุระ ..
.. คนพิการก็เป็นประธานาธิบดีได้ อย่าดูถูกคนอื่น ..
.. รอยยิ้มเป็นเครื่องมือละลายใจคน ..
.. หัดทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง ..
.. อย่าลืมถังดับเพลิงที่อยู่ในบ้านของเรา ..
.. อย่าตัดสินใคร และอย่าคิดว่าใครตัดสินเรา ..
.. รักคนรอบข้างให้เหมือนคนในครอบครัว ..
.. แม้มือจะเหนื่อย แต่อย่าให้ใจท้อ ..


ขอบคุณพระเจ้าสำหรับทุกรอยยิ้ม ทุกเสียงหัวเราะ ทุกหยดน้ำตา และทุกถ้อยคำของทุกคน