27.10.50

ค้นพบอีกแล้ว!!!

อะไรกันคะ
เข้าไปแก้ไขตัวหนังสือที่เขียนผิดเฉยๆ
มันดันเอาบทความเก่าขึ้นมาเป็นอันแรกซะนี่

เดี๋ยวใครจะงง ว่าไอ้นี่ป่วยอีกแล้วเหรอ
ไม่ใช่นะคะ

สัจธรรมอีกหนึ่งข้อ
ประวัติศาสตร์ลบไม่ได้
หรือถ้าจะแก้ไขให้มันดีขึ้น ก็ต้องแก้ไขให้เร็วที่สุด
อย่ารอให้เรื่องใหม่เกิดมาก่อน

เฮ้ออ
แค่แก้ตัวอักษรตัวเดียว
เรื่องราวใน blog ก็เรียงไม่เหมือนเดิมแล้ว
เสียดายยยยยยย

++เปื่อย++

ไม่ว่าจะเป็นเพราะอากาศเปลี่ยน
หรือเครียดจัด
หรือพักผ่อนไม่พอ

แต่ตอนนี้ก็ป่วยหนักไปแล้ว
ป้องกันไม่ทัน
ทรมานมาก ทั้งไอ ทั้งจาม ไข้ขึ้น ปวดหัว

แต่อยู่บ้านพักผ่อนก็หลับไม่ลงอยู่ดี
หลับตาก็คิดแต่เรื่องงานๆๆๆ
คนโทรมาหลายสิบสาย
ต้องเปิดเอ็มออนไลน์คุยงาน

อยากจะหายจริงๆเล้ยยยย
ขอบคุณพระเจ้า
มนุษย์ไม่ยอมพัก
พระเจ้าก็บังคับซะเลย

ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกคนที่เป็นห่วงนะคะ
คอแห้งมาก ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนะเนี่ย

www.gsus7.com

หกโมงเย็น วันศุกร์
เจ็ดโมงเช้า วันเสาร์
สิบกว่าชั่วโมงที่ตะลุยกันอยู่หน้าคอม เพื่อปั้นเว็บไซต์เจ้าปัญหา
(แต่ดันต้องปั้น เพราะเป็นหน้าตาสง่าราศี)

และแล้วมันก็ออกมาจนได้
อาจจะไม่ได้สวยงามเริ่ดหรู
ไม่ได้ดู Hitech อย่างที่คิดไว้แต่แรก
แต่ก็คิดว่า โชว์ได้ ไม่อายใคร (เท่าไหร่)

อีกครั้งสำหรับการยกทัพ "ซุย"
สนุกสนานและเต็มไปด้วยพลัง
เว็บไซต์ขอตั้งอีกชื่อหนึ่งว่า
--- เว็บไซต์สั่งได้ ---

ตลอด 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา
ค้นพบสัจธรรมอย่างหนึ่งว่า
.....
website, Email และแม้กระทั่ง msn ที่ดูเหมือนไร้สาระเหลือเกินสำหรับใครบางคน
มันเป็นสิ่งที่มีประโยชน์อย่างแรง ช่วยเหลืองานหลายอย่างของใครหลายคนได้อย่างไม่น่าเชื่อ
อยู่ที่ว่าใครจะใช้เป็น และใครจะเห็นประโยชน์
.....

สิ่งที่เริ่มต้นมาจากจุดประสงค์ที่ดี
สามารถกลายไปเป็นเครื่องมือของความเลวร้ายได้
แต่ถ้าค้นเจอความดีของมันจริงๆ ถือว่าเริ่มฉลาด
เหมือนที่พระเจ้าสร้างมนุษย์มา
ดูเหมือนมันจะเลวร้ายกันไปซะหมด
แต่เอาเข้าจริง ทุกคนมีของดีและความดีน่ารักอยู่ในตัวกันทั้งนั้น (ขอย้ำว่าทุกคน)

เดี๋ยวจะลองไปหาคำตอบ
ว่าสิ่งที่สร้างมาจากจุดประสงค์ไม่ดี (ซึ่งคงสร้างมาจากมนุษย์บางคนในบางชั่ววูบของเขา)
จะสามารถเกิดเป็นเครื่องมือของสิ่งดีได้หรือเปล่า

Yep!!
มีบทเรียนและข้อคิดอีกเยอะใน week นี้
เดี๋ยวมาเล่าต่อ

...------...

22.10.50

-----------ประวัติศาสตร์ ---------------

เคยรู้สึกว่าตัวเองได้สร้างประวัติศาสตร์ที่สำคัญขึ้นมาสักอย่างไหม
มีเพลงหนึ่งของ Delirious?
ชื่อว่า History Maker
ท่อนฮุคเขียนว่า
"I'm gonna be a history maker in this land"

คนที่คิดแบบนี้จะมีใครด่ารึเปล่าว่า
'สำคัญตัวผิด'
555
เหมือนมองแง่ลบเลยเนอะ
แต่พระเจ้าก็บอกเสมอนี่นา
ว่าเราถูกตั้งไว้เพื่อทำการดี ที่จะเป็นการใหญ่ในอนาคต
เพราะฉะนั้น เราก็เป็น History Maker ได้สิ

วันศุกร์ที่ผ่านมา Gsus7 มีพนักงาน full time เพิ่มอีก 4 คน
เป็น 4 คนที่เข้ามาช่วยชีวิตพวกเราในงานแถลงข่าว
พี่เบน พี่ต่าย พี่สิทธิ และพี่โบ
ขอบคุณพระเจ้า
พี่ต่ายบอกว่า พระเจ้าเคยให้เขาเห็นภาพคนวิ่งขึ้นวิ่งลงในบริษํท ทำงานกันขวักไขว่
และเขาได้เห็นภาพนั้นที่ Gsus7 จริงๆ
พระเจ้าเรียกเขามาทำที่นี่อย่างเจาะจง
มาช่วยดูแลด้านมาร์เก็ตติ้ง ด้านที่มีงานมากมายและสำคัญกับบริษัทเหลือเกิน
ยิ่งเห็นจริงๆ ว่าพระเจ้าอยู่ด้วย
แล้วก็ยิ่งภูมิใจ ที่พระเจ้าเลือกให้มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกๆ
เพลงชาติ Gsus7 กลายเป็นเพลงที่ลึกซึ้งมากของเราไปแล้ว
(อยากรู้ว่าเพลงอะไร ร้องยังไง เดี๋ยววันหน้ามาเขียนนะจ๊ะ)

หลังจากประชุมบริษัทเสร็จ ก็ดิ่งไปขึ้นรถเพื่อไปค่ายกับน้องๆ ต่อ
เหน็ดเหนื่อย ไม่ได้นอน ป่วยตัวร้อนอีกต่างหาก
ไปถึงเกือบตี 1 นอนตี 2 กว่า ตื่นตี 5 ครึ่งมา Aerobox กะน้องๆ ครึ่งชม.

แทบหอบ -_-"

ว่าแล้ว สายๆ ก็สอนบทเรียน workshop น้องๆ 4 กลุ่ม กลุ่มละ 20 นาที
บ่ายๆ คุมฐานให้น้องเล่นเกม
เกมอย่างโหด น้องเลือดออกกันซิบๆ
เหมือนเดิม 4 กลุ่ม กลุ่มละ 20 นาที

เรี่ยวแรงและสุ้มเสียงหายไปกับสายลมทะเล
เหนื่อยไปไหน
เหนื่อยมาก


แต่คุ้ม
นานๆ ที จะได้ทำอะไรให้น้องๆ ได้เต็มที่ขนาดนี้
ค่ายครั้งนี้ชื่อค่ายว่า Teen เต็มที่
น้องๆ จะรู้ไหมนะ ว่าพี่โคตรเต็มที่เลย

คืนสุดท้าย
น้องๆ กลับห้องไปก่อน เราประชุมอีกเกือบชม.
พอกลับขึ้นห้องนอน ปรากฏว่าน้องๆ ทั้งหน่วยนั่งแบ่งปันข้อคิดจากค่ายด้วยกัน
ไม่มีใครนอนเลย

ประทับใจมาก
ประทับใจสุดๆ
น้องๆ ในหน่วยที่เราดูแล เป็นผู้ใหญ่กันได้ขนาดนี้
ขอบคุณพระเจ้า

นี่แหละ
ประวัติศาสตร์เล็กน้อยที่เราได้มีส่วนร่วม
อิงอิงค์บอกว่า "พี่หมี่พาอิงออกมาจากโลกส่วนตัวของอิง"
ผึ้งบอกว่า "พี่หมี่สอนให้ผึ้งรู้จักการเชื่อฟัง"
น้ำตาของน้องๆ ทำให้เราขอบคุณพระเจ้า
สิ่งที่ได้หว่านไป ไม่ได้เสียเปล่าเลย
เมื่อชีวิตเรามีผลต่อการเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่างของใครสักคน
มันรู้สึกดีมาก
รู้สึกตัวเองมีคุณค่า
แล้วก็ภูมิใจ

ประวัติศาสตร์เล็กๆ แค่นี้ ที่เราได้ทำไว้
วันหนึ่งมันอาจจะมีผลอย่างไม่น่าเชื่อ

การ์ดหนุนใจใบแรกที่เขียนให้อิงอิงค์ ยังถูกเก็บไว้อย่างดี และเป็นที่หนุนน้ำใจเขาเสมอ
วันที่ตัดสินใจไม่ไปสัมภาษณ์งานที่ MARS เพราะรู้ว่าพระเจ้าจะให้ทำที่ Gsus7
การตัดสินใจวันนั้นอาจเป็นส่วนประกอบหนึ่ง ที่ทำให้วันนี้เกิดขึ้น

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับน้องๆ ทุกคน
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับหน่วย Perfect ชื่อที่ดีเลิศ
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับเพื่อนร่วมงานที่ดี
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับ Gsus7
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับแม่ ที่เข้าใจ เชื่อใจ และไว้วางใจเสมอ

การมีชีวิตนี่มันมีความสุขจริงๆ
(แต่การมีชีวิตที่สร้างประวัติศาสตร์ดีๆ ไว้ในหัวใจใครสักคน น่าจะมีความสุขกว่า)

19.10.50

และ จีซัสเซเว่น!!!

เต็มๆเลย
ข่าวช่อง 9 วันนี้เกือบ 2 นาที
ออกข่าวงานแถลงข่าวของเราเต็มๆเลย
อ่านชื่อจีซัสเซเว่นเต็มๆเลย
ดีใจๆๆๆๆๆ

ง่วงนอนละ

17.10.50

Happy Ending!!!

จบลงไปแล้ว งานแถลงข่าวของเรา
--เปิดตัวโลกแอนิเมชั่นเพื่อเด็กไทย ผ่าน TACGA TOON--
น้ำตาจะไหล

งานออกมาด้วยดี
ไม่น่าเชื่อว่า Gsus7 จะมีวันนี้ได้รวดเร็วขนาดนี้
เป็น Grand opening มากๆ
สื่อมวลชนพร้อมกล้องตัวโตมากันหลายเจ้า

ไอ้คนเบื้องหลังอย่างเรา ก็ได้แต่ชื่นใจ
แม้ร่างกายจะเปื่อยเน่าไป
แต่จิตวิญญาณยังกระฉับกระเฉง กระชุ่มกระชวยอยู่
อิอิอิ

(เป็นอะไรอีกแล้ว มะวานป่วยเกือบตาย ทำอะไรไม่ไหว ทีวันนี้งานเสร็จละคึกเชียวนะไอ้หมี่)

สุดท้ายก่อนลาจาก
ผู้บริหาร Gsus7 อ.ศรัณย์ พูดได้ยอดเยี่ยม เยี่ยมยอด
ประทับใจลูกน้องจริงๆเล้ยยยยยยยยย

ขอบคุณพระเจ้าค่ะ

14.10.50

มึน กำลังจะหมุนไป กำลังจะหมุนไป แบบมึนๆ

ร้องจังหวะคล้ายเพลง เงินกำลังจะหมุนไปอะนะ

พอดีอยากเขียน
เขียนๆๆๆๆๆ
เขียนแล้วมันมีความสุข
เล่านู้นเล่านี้เล่านั้น
มันมีความสุขดี

คนบ้าอะไร
พูดก็เยอะ เขียนก็เยอะ
(ฟังให้เยอะด้วย จะได้ฉลาด)

คือมันมึนมาก จนไม่รู้จะเขียนอะไรน่ะ

รู้สึกว่าให้เกียรติคนมากขึ้น
ปล่อยให้เขาได้เรียนรู้และภูมิใจในตัวเองมากขึ้น
ทำงานตรงนี้ อาจจะมีคนไม่เข้าใจอยู่บ้าง
แต่วันหนึ่งเขาน่าจะเข้าใจ
มากขึ้น...
แล้วก็มากขึ้น...
เออ ต้องเครื่องหมายบวกสิ
++++

เจอกันรุ่งอรุณ

งานอีกแปดอย่างฝากไว้กับพระองค์นะคะ
กู๊ดไนท์

13.10.50

สืบเนื่องจาก ------

สืบเนื่องจากบทความล่าสุด
msn ของเรา
ซิ่งมอเตอร์ไซค์จากการแปลงไฟล์ที่ซอยตรงข้าม horizon
ดิ่งไปส่งเทปยังสี่แยก อสมท
ในเวลาเพียง 7 นาที -_-"
นับว่าเร็วมาก

นัยว่าน่าจะเกิดจากสาเหตุหลัก 2 ประการ ที่ทำให้ msn ของเราทำเวลาได้ดีขนาดนี้
1.เทปที่อยู่ในมือ มีมูลค่าถึง แสนสอง -- แสนสองค่ะพี่น้อง ไม่ใช่สองร้อย
2.msn เราชื่อ "ปืน" ถือว่ามีความไวในระดับเร็วกว่าสายตา (แป่ว!!)

ไม่หรอก เนื่องจากน้องขอกับพระเจ้าไว้ว่า ขอให้ไม่เกิน 10 นาที บวกด้วยการคิดใคร่ครวญและเตรียมตัวอย่างถึงที่สุด
(นึกภาพ ปืนนั่งอยู่บนมอเตอร์ไซค์ สตาร์ทแล้ว หัวพร้อมด้วยหมวกกันน๊อค ยื่นมาแค่มือเพื่อรับเทปที่แปลงไฟล์เสร็จ พอเทปแตะมือปั๊บ น้องบิดคันเร่งพุ่งไปเลย)
(เท่านั้นยังไม่พอ ก่อนออกเดินทางมีการนั่งคิดใคร่ครวญ วาดภาพผังเมืองและคำนวนทิศทางระยะเวลาและความเสี่ยงทั้งมวล เพื่อหาเส้นทางที่ส่งเทปใด้เร็วที่สุด)

คิดมากกว่าที่ทำงานทุกวันนี้ซะอีก

สืบเนื่องจากความตื่นเต้นในวันนั้น
และเรื่องราวอีกมากมายนับล้านแปดจนถึงวันนี้


เราก็ได้มาอธิษฐานด้วยกัน
แบบว่ารวมตัว Gsus7

พระเจ้าพูดด้วยว่า
ให้ทุกอย่างที่เป็นเราได้สรรเสริญพระเจ้า

การเจริญเติบโตของ Gsus7 และความก้าวหน้าของเรา จะทำให้คนรู้ว่าพระเจ้ายิ่งใหญ่และอัศจรรย์
การปฏิสัมพันธ์ที่จริงใจเสมอของเรา จะทำให้คนรู้จักความรักของพระเจ้า
การทำงานและดำเนินชีวิตที่ดี ไม่ทำบาปเหมือนคนอื่นๆ จะทำให้คนรู้ว่าพระเจ้าชอบธรรมและบริสุทธิ์

และที่สำคัญ
ทำงานหนักแต่อย่าลืมดูแลที่บ้านด้วยนะคะ

รายการทีวีกำลังจะดีขึ้นเรื่อยๆ แต่บ้านเน่าขึ้นทุกวันพร้อมๆกัน
นี่มันจะดีไหมเนี่ย

เฮ้ออออออ
เก็บบ้านก่อน

10.10.50

ใจหายใจคว่ำ!!

รายการออกอากาศตอนห้าโมงสิบนาที
ตอนนี้เทปรายการยังไม่ไปถึงช่องเก้าเลยยยยยยยย

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เดี่ยวจะมาอัพเดทอีกทีนะ
ว่าตกลงมันเป็นยังไงงงงงงงงงงงง

ตื่นเต้นจริงๆเล้ย ชีวิต
ขอบคุณพระเจ้า!!!!

Obey!!

เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เชื่อฟัง -_-"
แต่ด้วยความรั้น ที่ฝังอยู่ในชีวิตเก่าก่อน
ทำให้เราดื้อโดยไม่รู้ตัว

หลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้เหนื่อยอ่อนจนเกือบจะท้อ
บางทีก็ไม่รู้จะทำอะไรยังไง
บางทีก็ไม่รู้ว่าก้าวเข้าไปได้แค่ไหน
ไม่รู้ตัวว่าเริ่มล้ำเส้นซะแล้ว
เกินขอบข่ายการเชื่อฟัง

การทำงานที่เกี่ยวข้องกับคนมากมายเป็นเรื่องยาก
ยิ่งเกี่ยวกับเงินทอง
เกี่ยวกับสื่อ
เกี่ยวกับผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง

ยากจัง

แต่ว่าอย่าเพิ่งท้อใจ...
...ยังไงก็คงต้องทำต่อ
เพราะพระเจ้าให้มา...
...ทำงานกับพระเจ้า
ทำงานกับพี่น้อง...
...จะทิ้งไปได้ยังไง

สิ่งที่ต้องเปลี่ยนประจำวันนี้ คือ ...
++ เชื่อฟัง
++ ละเอียดและใส่ใจ
++ เลิกแซวชาวบ้านได้แล้ว (มันตกลงไปในใจคนนะ ทำชาวบ้านเขาเสียบุคลิกหมด)
++ เข้มแข็ง ไม่ท้อใจ ไม่ท้อใจ และไม่ท้อใจ

เฮ้อออออออออออออออออออออ
มันกำลังจะดีขึ้น
และมันต้องดีขึ้นแน่ๆ

เพราะบริษัทเรามี Art Di แล้ววววววว
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณพระเจ้า
(ไอ้พวกนี้ เป็นอะไร ต้องพิมพ์หางยาวๆ)

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

9.10.50

หมอกหรือควัน??

เออนะ
ทำไมอัพบล๊อกเมื่อกี๊ ถึงตั้งชื่อหมอกหรือควัน

พอดีฟังเพลงน่ะ เพราะดี
ชอบๆ
ชีวิตก็เป็นแบบนี้ล่ะ
เดี๋ยวเจอหมอก เดี๋ยวเจอควัน
แต่ว่าเราคงไม่หลงทางได้ง่ายเท่าไหร่

มันชัด >_<

หมอกหรือควัน

เมื่อวานไม่ได้กลับบ้าน
นอนตี 3 ติดกันมาเป็นอาทิตย์

วันนี้รายการออกอากาศเป็นเทปแรก
ถึงชื่อ producer เจ้าของรายการจะไม่ใช่ชื่อของเรา
แต่ก็ภูมิใจมากกกก
และลุ้นสุดใจในทุกขั้นตอน
เพราะอดหลับอดนอนปั้นมากับมือ

เห็นเราทำงานหนักแบบนี้
มีบางคนมองว่า ใช้ชีวิตได้คุ้มค่าซะจริง
วันนี้แม่ก็เตือนว่า "เดี๋ยวก็ตายก่อนหรอก"
เนื่องจากการตายได้กำไร เราเลยไม่กลัวตาย -_-"
เพียงแต่แอบรู้สึกดีที่แม่เป็นห่วง
แม่ดูรายการของเราด้วย!!

ดีใจแล้วก็ดีใจ
ไม่รู้จะพูดยังไงว่าดีใจ
เป้าหมายของ Gsus7 TV ที่เราเคยตั้งไว้
1.เข้าเนชั่น
2.มีสถานีทาง Internet
3.ต่อด้วยการนำรายการเข้า free TV

แล้วอยู่ดีๆ ก็ไปอยู่ในช่อง 9 จนได้
ในระยะเวลาการทำงานทั้งสิ้น 5 เดือน

พระเจ้าเป็นพระเจ้าแห่งการอัศจรรย์
และพระเจ้าทำให้เราภูมิใจได้เสมอที่เป็นลูกของพระองค์
ได้ทำสิ่งต่างๆ สารพัด (ขอย้ำว่าสารพัด) เพื่อรับใช้พระองค์

Thanks God my Lord!!
...Love You...

4.10.50

วาระ, ฤดูกาล และแผนการพระเจ้า

เวลาฟังเสียงกีตาร์ acoustic เพราะๆ
มักจะเห็นภาพตัวเองนั่งสบายๆ อยู่ในสวนสีเขียวๆ
แล้วก็มองเห็นสีฟ้าๆ ของท้องฟ้า

มีความสุข...

เมื่อวานนี้ไปแคร์
อาจจะเป็นเพราะเสียงกีตาร์บวกกับเสียงพระเจ้า
ทำให้เรามองเห็นภาพของกิ่งไม้ สีเขียวสดใส ที่กำลังผลิใบ และค่อยๆ ผลิดอกตามออกมา

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น มีระยะเวลาและวาระของมัน
วาระของการเกิด วาระของการทำลาย
วาระที่สั่นคลอน และวาระที่มั่นคง

และต้นไม้ที่ถูกปลูกขึ้น ก็ต้องมีวาระที่ผลิใบ เกิดดอกออกผล บางต้นก็อยู่ยาวนาน แต่บางต้นก็มีวาระที่ต้องตายไป
แต่ต้นไม้ที่พระเจ้าเป็นผู้ปลูก
จะไม่มีวาระที่ตายไป

การทำงานที่เริ่มต้นด้วยพระเจ้า
ก็จะผลิใบ และมั่นคงอยู่ยาวนาน

ปัญหาและอุปสรรคที่เข้ามา
มีเพื่อให้แก้ไขและก้าวข้ามผ่าน
การอดทนและรอคอยเป็นสิ่งสำคัญ

วันนี้ไปคุยกับสมาคม TACGA เพื่อพูดคุยปัญหาและทำข้อตกลงบางอย่าง
คณะกรรมการบอกว่าชอบผลงานของเรา
แนวโน้มทางการตลาดก็ดูเหมือนว่าจะไปได้ดีขึ้น
และการทำงานต่างๆ ก็จะถูกมอบให้ producer ตัวจริงของเขาซะที
เพื่อที่หมี่จะได้ไปทำในสิ่งที่ต้องทำ

มีความสุข...

ต่อจากนั้นไปคุยกับเนชั่น เพื่อเสนอรายการ Camera cafe
เขาชอบ content รายการเรา
เขาพูดถึงลักษณะรายการซึ่งมันตรงกับกลุ่มเป้าหมาย ตรงกับสไตล์ของช่อง
(หมี่ทำ research มากับมือ)
และเขาต้องการเรียกคุยเพื่อดูทีมของเราว่าจะทำได้จริงไหม

คำตอบคือ
เราได้เวลาที่เราต้องการ
และเริ่มทำรายการได้ทันที

ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน
ยังนั่งร้องไห้ไม่ยอมหยุด

เมื่อเรายอมเปลี่ยนใจ
พระเจ้าก็เปลี่ยนสถานการณ์

ขอบคุณพระเจ้า...
ภูมิใจจริงๆเล้ยยยยยยยยยยยยย

3.10.50

ความสุขภายในใจ...

ความสุขภายในใจ
ล้นอยู่เต็มภายใน
เร้าดวงใจ จิตวิญญาณให้เกิดความยินดี

พระประทานความสุข
ยามทุกข์ทรงเป็นเพื่อน
ทรงชูใจด้วยความเมตตา อย่างอัศจรรย์...

เช้าวันนี้ ร้องเพลงนี้ด้วยน้ำตา
น้ำตาอีกแล้ว
การร้องไห้อาจอ้อยอิ่งอยู่สักคืนหนึ่ง
แต่การร้องไห้ครั้งนี้ยาวนานมาถึงเช้าวันใหม่เลยล่ะ

เหมือนเป็นการปลดปล่อย
เมื่อได้รู้จักความบกพร่องอย่างถึงที่สุดของตัวเอง
คำถามที่เราถามพระเจ้าเสมอมา
คือเราบกพร่องตรงไหนบ้าง

อยากฉลาดมากกว่านี้
อยากคิดมากกว่านี้
อยากเก่งมากกว่านี้
อยากเชื่อฟังมากกว่านี้
อยากหยิ่งน้อยกว่านี้
อยากดื้อรั้นน้อยกว่านี้
อยากเปลี่ยนแปลงเพื่อที่จะเป็นพระพรได้มากกว่านี้
ไม่อยากให้พระเจ้าส่ายหน้าเมื่อเห็นเราทำหลายสิ่งอย่างโง่เขลา

ขอบคุณพระเจ้าค่ะ
เจ็บปวดและร้องไห้ได้ขนาดนี้
เป็นอีกความรู้สึกที่น่าจดจำจริงๆเล้ยย

นานแค่ไหนแล้วนะ
ที่ไม่ได้ร้องไห้คร่ำครวญกับพระเจ้า
ไม่ได้นอนอยู่แทบพระบาทพระองค์มานานแค่ไหนแล้วนะ


กำลังจะกลับไปนะคะพระเจ้า
ยิ่งรักพระเจ้า
ยิ่งเป็นคนอ่อนโยน

ถ้าอ่อนโยนได้มากกว่านี้ก็คงดีนะ
เอาเถอะ
แค่นี้ชีวิตก็มีความสุขขนาดไหนแล้ว

2.10.50

Tears

ครั้งแรก แต่อาจจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
ที่เสียน้ำตาให้กับการทำงานที่ Gsus7

สมองที่มึนๆ ตื้อๆ
คงกำลังจะคลี่คลายและปลอดโปร่งขึ้น

ความเศร้าในใจ น่าจะกลายเป็นความชื่นชมยินดีได้ในไม่ช้า
(ใช้ศัพท์ได้ 'พระคัมภีร์' มากๆ)

ความบกพร่องอย่างหนึ่งของมนุษย์
ที่ทำให้เราเสียน้ำตาได้ง่ายเหลือเกิน
ก็คือการคิดอยู่ตลอดเวลาว่า...
เราไม่มีสิ่งดีใดๆ
และเราเป็นอุปสรรคของคนอื่น
T_T

มันเศร้าเกินไปแล้วค่ะพระเจ้า
และหนูก็กำลังพยายามฉุดตัวเองขึ้นมาจากความรู้สึกแบบนั้นอยู่

ไม่ใช่เวลาเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

ไอ้เจ้ามารชั่ว
อย่ามากวนใจซะให้ยาก

ถ้าไม่ลุกขึ้น
ก็คงล้ม จมกองน้ำตาอยู่ตรงนี้
และคงอื่นๆ ก็คงสะดุดตัวเราได้ง่ายยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

ไม่ได้แล้วล่ะ
คงต้องลุก