ในขณะที่นอนอยู่ชั้นใต้หลังคาของบ้านพักท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บอุณหภูมิ 10 องศานิดๆ ของดอยอินทนนท์ และอินเตอร์เน็ตไวไฟใช้ไม่ได้ ประภาวี เหมทัศน์ก็อยากจะอัพบล็อคขึ้นมา
ทริปอินทนนท์ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองของเรา ครั้งก่อนมาเที่ยว (แบบไม่ได้ตั้งใจ) ครั้งนี้มาทำงาน (แบบตั้งใจ) ไม่ใช่ครั้งที่สองแบบธรรมดา พักสถานีเกษตรหลวงอินทนนท์เหมือนครั้งก่อน แล้วยังนอนบ้านหลังเดิมด้วย ไม่น่าเชื่อ
พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า หกโมงครึ่ง ไปกิ่วแม่ปานและขึ้นยอดดอย ซึ่งคาดว่าน่าจะหนาวกว่านี้ และนี่แหละ ความหนาวของอินทนนท์ที่เย็นตลอดเวลาไม่ว่าฤดูไหน แล้วก็ระยะทางไม่ไกลจากตัวเมือง ทำให้ใครๆ ก็ชอบมาเที่ยว อยู่ที่นี่แล้วรู้สึกดี มีความสุข
มีเรื่องแย่ๆ ในรีสอร์ทนี้เหมือนกัน เกี่ยวกับความเยอะและการไม่ให้เกียรติกันในการต้อนรับของร้านอาหารที่นี่ ไม่ว่าอะไร (แค่นั่งคิดวิธีแก้แค้นอยู่สักพัก) แต่คราวหน้าไม่กินแน่เท่านั้นเอง
เมื่อกลางวันเดินเล่นในสวนดอกไม้แล้วคิดถึงแม่ชะมัดเลย
ถ้าปีใหม่หน้ายังอยู่ที่นี่ จะจองบ้าน จองตั๋วเครื่องบินให้แม่มาเที่ยวให้ได้ ดอกไม้สวย วิวสวย อากาศเย็นๆ ไม่ต้องทำอะไร เดินเล่นเฉยๆ ก็รู้สึกดีมากแล้ว ชอบมาก
เมื่อกี๊พ่อโทรมา คุยกันหลายเรื่อง
พ่อเป็นผู้ชายที่น่าทึ่งคนหนึ่งนะ โอตบอกว่าตอนเราแก่ๆ กัน ก็คงเหมือนพ่อหมี่ เหมือนยังไงไม่รู้ คงอารมณ์ประมาณว่าเปิดร้านขายของ พื้นที่เยอะๆ แล้วกางเตียงผ้าใบนอนเปิดเพลงฟังดังๆ ในร้านของตัวเอง แบบนี้รึเปล่า
พ่ออายุขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังมีเรื่องใหม่ๆ มาให้คิดตลอด (อาจจะเป็นกับทุกคนก็ได้ แต่ดูเหมือนพ่อจะชอบสร้างเรื่องเองด้วย ก็เลยเรื่องเยอะหน่อย) ความน่าทึ่งของพ่อก็คือ ดูเหมือนพ่อจะจัดการทุกอย่างได้ หรือจัดการไม่ได้ก็ยังทำตัวชิลๆ สบายๆ ไป
วันนี้พ่อพูดคำนึงว่า โตแล้ว ทำอะไรคิดถึงความสุขเอาไว้ เรื่องเงินเรื่องทองอย่าไปใส่ใจมาก มีความสุขไว้ดีกว่า
หมี่ไม่คิดว่าพ่อไล่ไปหาความสุขใส่ตัวแบบไม่ต้องแคร์อนาคตนะ แต่หมี่ว่าพ่อหมายถึง สิ่งสำคัญในชีวิตของเรา ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ก็คือการอยู่อย่างมีความสุข พอ ไม่ร้อน ไม่กระวนกระวาย ถ้าอนาคตข้างหน้าจะรวย แต่วันนี้ต้องร้อน ต้องกังวลอยู่ตลอดเวลา คงจะไม่ใช่ คนอื่นอาจจะเรียกปล่อยวาง พอเพียง แต่หมี่ว่ามันคือการวางใจในชีวิตนะ เมื่อเราเชื่อว่าชีวิตเราปลอดภัย จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ต้องเดือดร้อน เพราะมันอยู่ในความปลอดภัย แบบนั้นเรามีความสุขได้ง่ายดี เดินเล่นเฉยๆ ก็มีความสุขแล้ว
อืม ชอบมากเลยแหละ
28 มค 2555ห้าทุ่มพอดีมั้งบะหมี่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น