ย้อนเวลากลับไป 1 ปี
ตี 5 ของวันนี้ เรากำลังสลบเหมือดอยู่บนรถ
รถที่คว่ำอยู่ตรงเกาะกลางถนน แถมชนต้นไม้ด้วย
(ต้นเท่าแขนน่ะ เล็กนิดเดียว)
เป็นวันวาเลนไทน์ที่ไม่มีวันลืม
เพราะถือว่าเป็นวันวาเลนไทน์ที่พระเจ้าบอกรักอย่างชัดเจน
รักในมุมมองใหม่ ที่ผสมมากับความเจ็บปวดนิดๆ
เจ็บปวดทั้งร่างกายและหัวใจ
วันนี้ก็เลยเป็นวันที่รอคอย
ว่าพระเจ้าจะบอกรักแบบไหน
ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว เริ่มง่วงแล้วค่ะ
พระเจ้าอาจจะบอกรักแล้ว แต่ยังไม่ได้ยิน หรือยังไม่เข้าใจ
อีกไม่กี่วันก็จะเข้าในเองล่ะนะ
ย้อนเวลากลับไปอีก 1 ปี
ความรักของวันนั้น มาจนถึงวันนี้ ไม่เคยลดลงเลย
ขอให้ความรักมีเต็มอยู่ในหัวใจของคุณนะคะ
พระเจ้าอวยพร (หัวใจ) ค่ะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
1 ความคิดเห็น:
1 ปีเหรอ นึกว่านานกว่านั้นซะอีก จำได้แค่ว่า มีคนบอกว่าบะหมี่เจ็บหนักสุด เหมือนจะซี่โครงหักด้วยใช่มั้ย พี่เลยเอาแคลเซียม(ปลากรอบ)กะ ความเชื่อ (มิติที่4)ไปให้
พี่ตั้งใจไว้ว่า ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากจะช่วยให้คนอื่นเข้าใจความรักของพระเจ้ามากขึ้น อีกสักนิดก็ยังดี โดยเฉพาะเวลาที่เกิดเรื่องที่ shock ขึ้นมา
แต่วันนั้น เห็น ดวงตา เราสดใสดี ก็สบายใจ แถมเพื่อนเลิฟก็ดูแลดี (จำได้ว่าอีฟโทรหาเราจากตจว.ด้วยนี่)ก็เลยหมดห่วง
ดีนะครับ.. บ่อยๆครั้งทีเดียว เรื่องที่เจ็บปวดนี่แหล่ะ ที่ฉีกใจเราออกให้ยอมรับความรักของพระเจ้าเข้ามา.. จริงมั้ย
ขอให้ทุกวันเป็นวาเลนท์ไทน์ของบะหมี่นะ ให้ทุกเวลาอิ่มใจในคำว่ารักของพระเจ้านะครับ
( ปล. สงสัย พี่จะเจอเรื่องเจ็บปวดมาเยอะมั้ง ความรักถึงได้เจิ่งนองหัวใจขนาดนี้ หุหุ ^^)
แสดงความคิดเห็น