6.2.52

ไฟดับ -_-"

เป็นเหตุการณ์ที่ผ่านมากว่าสัปดาห์ละ
แต่จำเป็นต้องบันทึกไว้ในความทรงจำ
ประกอบกับเรื่องราวมากมายที่ต้อง "เคลียร์"
ก็เลยยิ่งต้องเขียนไว้เพื่อเป็นบทเรียนสอนใจ

วันอังคารที่ 27 มกราคม เวลาประมาณ 2 ทุ่ม
มีโทรศัพท์เข้ามาระหว่างการคุยงาน

แม่โทรมาถามว่า "กินอะไรไหม"
ขอบคุณพระเจ้า ได้กินยำอร่อยแน่ คืนนี้
อีกสักพัก ประมาณ 15 นาที น้องชายโทรมาอีกครั้ง
.
.
.
.
.
บ้านไฟดับ!!
ไม่ได้จ่ายค่าไฟมา 3 เดือน เป็นเงิน 4,000 กว่าบาท
ปัญหาไม่ใช่ไม่มีเงิน
แต่ปัญหาคือ ไม่มีใครดูบิล ไม่มีใครเช็คความเรียบร้อยในการตัดบัญชี
ไม่มีใครสนใจ...
พ่อกับแม่มีปากเสียงผ่านลูก เพราะว่าคนหนึ่งไม่ดูบิล อีกคนหนึ่งก็ไปตัดบัญชีไม่เรียบร้อย
อยากจะร้องไห้ -_-"


เป็นอีกหนึ่งบรรยากาศ กินยำวุ้นเส้นกับข้าวผัดใต้แสงเทียน
ขอบคุณพระเจ้า นอนระเบียง อากาศเย็นสบาย
แต่ยุงกัดจนแทบหลับไม่ได้
สงสัยต่อไปต้องจัด กย 15 เอาไว้สำรองละ
.
.
.
.
.

Internet ที่บ้านค่อนข้างช้า ก็เลยเปลี่ยน Hi Speed ของ True มาใช้ Broadband
จัดการอะไรให้มันดีขึ้นอีกสักอย่าง...

ปรากฏว่าค่าโทรศัพท์ที่บ้านค้างอยู่ 900 กว่าบาทอีกเช่นกัน
ใครจะจ่ายก็ไม่รู้ จะพ่อหรือจะแม่ก็ค้างมาเป็นเดือนละ
พรุ่งนี้โทรศัพท์จะตัด ต้องไปต่อ

อยากจะหยุดใช้ Internet ต้องเอาบัตรประชาชนเจ้าของหมายเลขไปยื่นด้วย
แล้วก็จ่ายเงินที่ค้างอีก 1200 บาทกว่า
Azzzzzzzzzz (เป็นเสียงอุทานที่ใช้อยู่ในปัจจุบันค่ะ)
ต้องขอพ่อแล้วล่ะสิเนี่ยยยย
.
.
.
.
.

วันนี้เดินทางไปศาลแพ่ง
ทำเรื่องยื่นคดีสัมพันธ์ประกันภัย เอาทุนประกัน 310,000 บาท
ถ้าไม่รีบทำภายใน Valentine นี้ ก็จะหมดอายุคดีความเพราะว่าครบ 2 ปีแล้ว

บัตรประชาชนแม่ ใบมอบอำนาจ ใบรับเช็ค ทะเบียนรถ
เอกสารมากมายเท่าที่มีก็พยายามเตรียมไป

แต่ว่ายังยื่นไม่ได้!
ต้องไปคัดลอกหนังสือนิติบุคคลของสัมพันธ์ที่กรมพัฒนาธุรกิจการค้า ราคา 200 บาท
ต้องตามหลักฐานที่แสดงถึงเหตุการณ์รถคว่ำ เช่น กรมธรรม์ ใบแจ้งความ ใบแจ้งที่เกิดเหตุ
ต้องเขียนสำนวนคดีความของทั้งหมดตามข้อเท็จจริง หาพยานหลักฐานเท่าที่หาได้ทั้งหมดกลับมา

พอดีว่าให้สัมพันธ์ประกันภัยไปหมดแล้ว
ไม่ได้เก็บไว้ ไม่มีสำเนา
โฮ T_T
แทบไม่อยากเอาเงินคืนแล้ว
.
.
.
.

ถ้าทำเรื่องให้มันเสร็จๆ จบๆ ไปตั้งแต่ปีก่อน ก็ไม่ต้องมาเร่งเอาช่วงนี้ เครียดนะเนี่ย!
ถ้าตรวจสอบจดหมาย จัดระบบเอกสารดีๆ ก็คงไม่มีค้างค่าไฟ
ถ้าเคลียร์หนี้ internet ให้เร็วกว่านี้หน่อย ก็ไม่ต้องจ่ายเงินทีเยอะๆ

Azzzzzzzz


ขอบคุณพระเจ้าค่ะ
ได้บทเรียนทรงคุณค่า...

คงต้องโตเป็นผู้ใหญ่
ละเอียดรอบคอบ
และรับผิดชอบมากขึ้นนะ

3 ความคิดเห็น:

Unknown กล่าวว่า...

ขอโทษนะ พูดไปหมี่อาจเคือง แต่พี่อดขำกับบทความนี้ของหมี่ไม่ได้จริงๆนะ... ยุงบ้านหมี่นี่ก็ขยันบินเนอะ อยู่ตั้งสูงยังอุตส่าห์บินขึ้นไปอีก

เรื่องหลักฐาน ใช้รูปที่ถ่ายไว้ด้วยก็ได้มั้ง หรือไปขอหลักฐานการรักษาตัวที่โรงพยาบาล เจ้าตัวไปเอง โรงพยาบาลน่าจะให้ไม่ยาก

วันนี้เป็นเด็กน่ะดีแล้ว วันหน้าจะได้โตเป็นผู้ใหญ่ คนบางคนไม่เคยยอมเป็นเด็ก ก็เลยไม่รู้จักการเป็นผู้ใหญ่ซักที

สู้ๆนะครับ อย่าเพิ่งยอมแพ้ ต้องเอาเงินของเราคืนมาให้ได้ Fightinggg...

Superkid กล่าวว่า...

ขำด้วยคน

MiKe กล่าวว่า...

ชีวิตผู้ให่ญนี่วุ่นวายดีนะ เหอๆแปบๆอีกไม่นานน้องไมค์ก้19แล้วพี่หมี่
ไม่ไหวเลยอะ ไมค์ยังดูเด็กๆอยู่เลยทั้งทาง กายภาพและจิตภาพ

ไม่เข้าใจตัวเองว่าไม่กี่วันมานี้ดันไปทุรนทุรายร้องไห้เหมือนเด็กๆให้กับ เรื่องไม่เป็นเรื่อง ได้ยังไง ทำให้โรคประจำตัว ออกอาการ แถมยังร่างกายเสือ่มโทรมอีกอะ แค่ผู้หยิงคนที่มันรักเราไม่จริงแค่นั้นเอง เสียใจอะ ตอนนี้คิดได้แล้ว แต่เวลานึกถึงวันเก่าๆระหว่างเรากับเขา ไมค์ก็นำตาซึมทุกที มทำใจยังไงดีอะไม่งั้นแย่แน่ๆ
มันยากมากอะ พี่ไมค์แค่อยากรุ้ความจริงทั้งหมด ที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับเรา
ความจริงที่เขาปิดบังเหตุผลที่เขาตีห่าง สาเหตุที่เขาบอกเลิก พอเรารู้ทุเกเหตุผลปั๊บ เขาดันกลายเป็นเกลียดเราอะ ทั้งๆที่ใจเราก็จบไปแล้วไม่ได้ตอแยกับเขาแล้ว
เรื่องของเรื่องจะเล่าให้ฟังให้หมดเลยแต่ก้ไม่รู้จะดีหรือเปล่านะ