They are Thai Stackers!!

ถ้าวันนี้ไม่ได้มาเขียนบล๊อก คงจะนอนไม่หลับแน่ๆ
เพิ่งสิ้นสุดการแข่งขันกีฬาสแต็คครั้งแรกในประเทศไทย จัดโดยสมาคมกีฬาสแต็ค
เป็นเหมือนการรวมตัวคนเล่นกีฬาสแต็คกลุ่มแรกของประเทศ

เพิ่งรู้วันนี้นี่แหละ ว่าการแข่งขันกีฬา มันน่าตื่นเต้นยังไง
เป็นกรรมการผู้ตัดสินวันนี้... เหนื่อยมาก ทั้งที่นั่งตัดสินด้วยซ้ำ
หมดพลังไปกับการลุ้นน้องๆ
น้องแต่ละคน ก็ลุ้นของตัวเองคนเดียว
แต่กรรมการนี่สิ ลุ้นมันไปซะทุกแมช
น้องบางคนก็สอนมากับมือ น้องบางคนก็มาเล่นกีฬาที่ Club จนสนิท
น้องคนไหนพลาดยังไง เล่นเร็วช้าแค่ไหน
ก็ลุ้นหัวใจจะวายไปกับทุกๆ คน

ผลรางวัลในวันนี้ค่อนข้างกระจาย มีน้องได้รางวัลที่หนึ่งหลายคน
ไม่ใช่คนเดียวได้รวดทุกรางวัลอย่างที่เก็งกันไว้
แล้วก็มีน้องๆ มือใหม่ที่เป็นม้ามืด คว้ารางวัลงามๆ ไปหลายรางวัล
หลายคนที่ซ้อมมาอย่างดี แต่ถึงเวลาแข่งกลับทำพลาดด้วยความตื่นเต้น
หลายคนเล่นเร็วมาก แต่ทำแก้วสแต็คหล่น
ร้องไห้เสียใจกันไปเป็นแถบ
กรรมการเห็นน้องร้องไห้ ก็ปวดใจ T_T

น้องที่ไปแข่งมีตั้งแต่เด็กอายุ 9 ขวบ จนถึง 18 ปี
เจอกันไม่ถึง 2 วัน ก็เป็นเพื่อนกัน เล่นด้วยกันได้สนุกสนาน
เวลาแข่ง ถ้าทำคะแนนได้ดี ก็จะมีเสียงปรบมือดังๆ ส่งมาให้จากผู้ชม
และแม้ทำคะแนนได้ไม่ดี ก็จะมีเสียงปรบมือให้กำลังใจตลอด
ตอนที่มอบเหรียญ และตอนที่ท่านผู้แทนปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา มอบถ้วยรางวัลให้ผู้ชนะเลิศ
แม้จะเป็นห้องเล็กๆ แต่ว่าเสียงปรบมือดังเชียว

เป็นความอบอุ่นที่เกิดขึ้นในการแข่งขันวันนี้
ดีใจที่ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น
มีความสุขที่ได้เห็นน้องๆ หลายคนได้รางวัลอย่างที่คาดหวังตั้งใจ
แล้วก็เสียใจไปกับน้องๆ ที่เล่นเก่ง แต่ไม่มีโอกาสได้รางวัล ไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตาม
ใจหายทุกครั้งที่เห็นน้องๆ ทำพลาดในการแข่งขัน
มีน้องที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายที่เราติดต่อน้องไม่ได้ ทำให้น้องไม่ได้มาแข่ง ทั้งที่ตั้งใจมาก
เสียใจและรู้สึกผิดอย่างแก้ไม่หาย
ชีวิตนี่มันมีหลายความรู้สึกจริงๆ
(รวมไปถึงความรู้สึกเหนื่อยกาย เหนื่อยใจในบางที)

ขอบคุณพระเจ้าอีกครั้งนะคะ
แบบว่าขอบคุณอย่างสุดใจเลยที่ได้ทำงานนี้
ทำงานกับเด็กๆ ชีวิตมันก็สดชื่นใปอีกแบบนะ
อิอิ

แล้วคนอื่นจะได้รู้จักน้องๆ Thai Stacker รุ่น 1 มากขึ้นแน่นอนค่ะ