จงมีความสุข

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา
ไปโบสถ์ที่คลองเตย อย่างที่ไปสม่ำเสมอ
มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เพราะห้องประชุมใหญ่ไฟดับ
ก็เลยมานมัสการที่ชั้น 3 กัน
คนแน่นเชียว

ได้ดู Hope TV หลังจากที่ไม่ได้ดูมานาน
หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ติดภารกิจหลายประการ เลยทำให้ไม่ได้อยู่ที่โบสถ์เช้าจดเย็นอย่างเคย
น้องผู้หญิงคนหนึ่ง เล่าเรื่องที่พระเจ้าเปลี่ยนแปลงชีวิต และอวยพรเรื่องการเรียนผ่าน Hope TV
เป็นการอวยพรในรูปแบบที่ไม่ได้ฟังมานาน
น้ำตาแอบซึม

ระหว่างที่โลกกำลังวุ่นวาย
มีอะไร อะไร อะไรมากมายเยอะแยะเต็มไปหมด (อีกแล้ว เยอะตลอดเวลา)
พระเจ้าก็ยังคงทรงพระชนม์อยู่
และอวยพรคนที่รักพระเจ้าในทุกหนแห่งบนโลกอย่างสัตย์ซื่อ

ไม่ว่าอะไรจะเข้ามาทำให้เราบ่นต่อว่าโลกนี้มากน้อยแค่ไหน
แต่ก็จะมีอีกหลายๆ มุมบนโลกใบนี้
ที่ยังมีเสียงขอบคุณพระเจ้าให้ได้ยินเสมอ

ถ้าหากว่าเรา บ่น
คนรอบข้างเราก็คงอยากบ่นไปด้วย
ถ้าหากว่าเรา เหนื่อย
คนที่เห็นเราเหนื่อย ก็คงจะพลอยหมดแรง
ถ้าหากว่าเรา ยิ้ม
คนรอบข้างอาจจะยิ้มไปกับเรา
ถ้าหากว่าเราขอบคุณพระเจ้า
คนรอบข้างก็จะรู้ว่าพระเจ้าอยู่กับเรา
และถ้าหากว่าเรา มีความสุข
คนข้างๆ และคนรอบข้าง ก็อาจจะมีความสุขไปกับเรา

น้ำตาสามารถไหลออกมาได้ง่ายๆ ในบางช่วงของชีวิต
แต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะมาได้ง่ายกว่า

เพราะมนุษย์ถูกสร้างมาเพื่อให้มีความสุข
จงมีความสุข

พรุ่งนี้จะตื่นไหวไหมคะเนี่ย
พระเจ้าปลุกหมี่ด้วยนะคะ
Good Night
หลับไปเลยคืนนี้...
ด้วยรอยยิ้ม