- - เป็นผู้ใหญ่ - -

คนที่เป็นเด็ก ก็คิดแบบเด็ก
เอาแต่ใจตัวเอง พูดไม่รู้เรื่อง

แต่คนที่เป็นผู้ใหญ่
มักจะมีเหตุผล ยอมรับและยอมรับฟังคนอื่นได้ง่าย
เพราะมีใจที่กว้างขวาง

บางทีหมี่เองก็เป็นเด็ก อยากทำตามใจตัวเอง
ไม่อยากจะเหนื่อย ไม่อยากจะสนใจคนอื่น
ว่าเขาทำอะไรกันขนาดไหน
โลกไปไกลแล้ว
ระเบิดนิวเคลียร์ฆ่าคนตกนรกไปตั้งเท่าไหร่
นากิสทำคนตายไปกี่แสน

บางทีก็ไม่ได้จะไปสนใจอะไร
แค่เรื่องของตัวเองก็พอแล้ว

แต่ถ้าคนที่เป็นผู้ใหญ่ก็จะรู้
การทำตัวให้เป็นที่พึ่งคนอื่นได้ มันน่าภูมิใจกว่าเยอะเลย
การให้ เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ
คำนี้เป็นจริงเสมอ
คนที่เป็นผู้ใหญ่จะรู้

บางทีหมี่ก็ไม่ชอบให้ใครมาเตือน
รู้สึกแย่ เสียใจ เซ็ง hurt
เราไม่ได้เป็น ไม่ได้คิดแบบนั้น
ทำไมต้องมาว่าด้วย เรามันแย่นักหรือไง

แต่คนที่เป็นผู้ใหญ่จะรู้
คนที่ประสบความสำเร็จ
น่าจะเคยผ่านช่วงชีวิตที่ล้มเหลวผิดพลาดมา ไม่มากก็น้อย
เวลาคนเตือนเรา ทำให้เราโตขึ้น เก่งขึ้น
และคนที่เตือนเรา บางทีก็เจ็บกว่าเราเสียอีก

บางทีหมี่ก็เป็นเด็ก คิดเล็กคิดน้อย
ใส่ใจกับเรื่องไร้สาระ
วุ่นวายกับความรู้สึกบางอย่าง ที่ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
สงสัย ไม่เชื่อใจ กลัว
แวบมาเป็นระยะๆ

แต่คนที่เป็นผู้ใหญ่จะรู้
ความรู้สึกพวกนี้ จะมีมากวนใจบ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่ว่าเราจะจัดการมันได้
แม้จะไม่ง่ายสักเท่าไหร่
เชื่อเถอะ เราจัดการมันได้
พอจัดการแล้วทุกอย่างก็จะราบรื่น และทางก็สว่างเองนั่นแหละ

บางเวลาก็โต บางเวลาก็เป็นเด็ก
แต่เปรียบเทียบกันจริงๆ แล้ว
เวลาที่เรารู้ว่าเราโตพอจะให้คนอื่นพึ่งพาได้
อย่างที่บอก...
ภูมิใจและมีความสุขกว่าเยอะเลยนะ

ขอบคุณพระเจ้า
ที่ทำให้หนูโตขึ้นเรื่อยๆ
(ไม่ได้พูดถึงส่วนสูง!!)