26.4.51

...ผ่าน...

ระหว่างทางไปขอนแก่น
ตลอดจนการเดินทางกลับ
จำได้ว่ามีทฤษฎีใหม่ เกิดขึ้นในหัวอีกจำนวนหนึ่ง
แต่ว่าไม่ได้อัพในทันที
ทฤษฎีที่อุตส่าห์ค้นพบ
ก็อันตรธานหายไป

ผ่านไป 1 อาทิตย์
กับเรื่องราวมากมาย (อีกแล้ว)
มีเรื่องใหม่ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา
ทั้งน่าตื่นเต้น น่าเศร้า น่าใจหาย น่ายินดี
ตอนนี้เหมือนลืมไปหมด

ความทรงจำหายไป
แต่อาการไข้และน้ำมูกแวะมาทักทาย

น้ำมันขึ้นอีกแล้ว
อย่างต่อเนื่อง

ข้อมือที่บวมอยู่ของแม่ก็อาการกำเริบ
ต้องพันผ้า แล้วก็ไม่รู้ว่าจะต้องถึงขั้นผ่าตัดเมื่อไหร่

โปรเจ็คงานใหม่มากมายกำลังรัน
รันไปอย่างที่...
ดูแล้วก็ไม่รู้ว่าจะออกมาดีได้ยังไง
กับเรี่ยวแรงและจำนวนคนที่มีอยู่

เวลาเหนื่อย อะไรก็ดูเป็นไปไม่ได้

แต่ความจริง
คือ...ทุกสิ่งเป็นไปได้

บรรยายไม่ถูก

อนาคต คือสิ่งที่เรากำลังจะก้าวไป
ความฝัน ถูกสร้างมาให้ตรงกันข้ามกับความจริง

เหมือนกับถูกกำหนดแล้วว่า อนาคต น่าจะเป็นความฝันดีของเรา
ไม่อย่างนั้น การก้าวไปข้างหน้า
คงจะน่ากลัวเกินไป

เพี้ยนๆ แบบนี้ล่ะค่ะ
ไข้กำลังกำเริบน่ะ

แล้วก็... ลองไปฟังนะ... เพลง ผ่าน ของ slot machine
เคยฟังแล้วร้องไห้ด้วยล่ะ

1 ความคิดเห็น:

Unknown กล่าวว่า...

ฟัง "ผ่าน" แล้วนะ ตอนนั่งรถไปขอนแก่นรอบ3 น้องคนนึงเขามีพอดีเลย ฟังแล้วนึกถึง ฤดูที่แตกต่าง ขึ้นมาแว้บๆ

ท่าทางดูเหมือนหมี่คงเจอเรื่องอะไรมาเยอะเหมือนกันนะ แต่ก็ผ่านมันมาได้จนถึงวันนี้

มีเวลา มาเล่าให้ฟังบ้างสิ พี่จะนั่งฟัง

ข้อมือของแม่... ขอพระเจ้ารักษาให้หายไวไวนะครับ