Tears

ครั้งแรก แต่อาจจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
ที่เสียน้ำตาให้กับการทำงานที่ Gsus7

สมองที่มึนๆ ตื้อๆ
คงกำลังจะคลี่คลายและปลอดโปร่งขึ้น

ความเศร้าในใจ น่าจะกลายเป็นความชื่นชมยินดีได้ในไม่ช้า
(ใช้ศัพท์ได้ 'พระคัมภีร์' มากๆ)

ความบกพร่องอย่างหนึ่งของมนุษย์
ที่ทำให้เราเสียน้ำตาได้ง่ายเหลือเกิน
ก็คือการคิดอยู่ตลอดเวลาว่า...
เราไม่มีสิ่งดีใดๆ
และเราเป็นอุปสรรคของคนอื่น
T_T

มันเศร้าเกินไปแล้วค่ะพระเจ้า
และหนูก็กำลังพยายามฉุดตัวเองขึ้นมาจากความรู้สึกแบบนั้นอยู่

ไม่ใช่เวลาเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

ไอ้เจ้ามารชั่ว
อย่ามากวนใจซะให้ยาก

ถ้าไม่ลุกขึ้น
ก็คงล้ม จมกองน้ำตาอยู่ตรงนี้
และคงอื่นๆ ก็คงสะดุดตัวเราได้ง่ายยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

ไม่ได้แล้วล่ะ
คงต้องลุก