22.10.50

-----------ประวัติศาสตร์ ---------------

เคยรู้สึกว่าตัวเองได้สร้างประวัติศาสตร์ที่สำคัญขึ้นมาสักอย่างไหม
มีเพลงหนึ่งของ Delirious?
ชื่อว่า History Maker
ท่อนฮุคเขียนว่า
"I'm gonna be a history maker in this land"

คนที่คิดแบบนี้จะมีใครด่ารึเปล่าว่า
'สำคัญตัวผิด'
555
เหมือนมองแง่ลบเลยเนอะ
แต่พระเจ้าก็บอกเสมอนี่นา
ว่าเราถูกตั้งไว้เพื่อทำการดี ที่จะเป็นการใหญ่ในอนาคต
เพราะฉะนั้น เราก็เป็น History Maker ได้สิ

วันศุกร์ที่ผ่านมา Gsus7 มีพนักงาน full time เพิ่มอีก 4 คน
เป็น 4 คนที่เข้ามาช่วยชีวิตพวกเราในงานแถลงข่าว
พี่เบน พี่ต่าย พี่สิทธิ และพี่โบ
ขอบคุณพระเจ้า
พี่ต่ายบอกว่า พระเจ้าเคยให้เขาเห็นภาพคนวิ่งขึ้นวิ่งลงในบริษํท ทำงานกันขวักไขว่
และเขาได้เห็นภาพนั้นที่ Gsus7 จริงๆ
พระเจ้าเรียกเขามาทำที่นี่อย่างเจาะจง
มาช่วยดูแลด้านมาร์เก็ตติ้ง ด้านที่มีงานมากมายและสำคัญกับบริษัทเหลือเกิน
ยิ่งเห็นจริงๆ ว่าพระเจ้าอยู่ด้วย
แล้วก็ยิ่งภูมิใจ ที่พระเจ้าเลือกให้มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกๆ
เพลงชาติ Gsus7 กลายเป็นเพลงที่ลึกซึ้งมากของเราไปแล้ว
(อยากรู้ว่าเพลงอะไร ร้องยังไง เดี๋ยววันหน้ามาเขียนนะจ๊ะ)

หลังจากประชุมบริษัทเสร็จ ก็ดิ่งไปขึ้นรถเพื่อไปค่ายกับน้องๆ ต่อ
เหน็ดเหนื่อย ไม่ได้นอน ป่วยตัวร้อนอีกต่างหาก
ไปถึงเกือบตี 1 นอนตี 2 กว่า ตื่นตี 5 ครึ่งมา Aerobox กะน้องๆ ครึ่งชม.

แทบหอบ -_-"

ว่าแล้ว สายๆ ก็สอนบทเรียน workshop น้องๆ 4 กลุ่ม กลุ่มละ 20 นาที
บ่ายๆ คุมฐานให้น้องเล่นเกม
เกมอย่างโหด น้องเลือดออกกันซิบๆ
เหมือนเดิม 4 กลุ่ม กลุ่มละ 20 นาที

เรี่ยวแรงและสุ้มเสียงหายไปกับสายลมทะเล
เหนื่อยไปไหน
เหนื่อยมาก


แต่คุ้ม
นานๆ ที จะได้ทำอะไรให้น้องๆ ได้เต็มที่ขนาดนี้
ค่ายครั้งนี้ชื่อค่ายว่า Teen เต็มที่
น้องๆ จะรู้ไหมนะ ว่าพี่โคตรเต็มที่เลย

คืนสุดท้าย
น้องๆ กลับห้องไปก่อน เราประชุมอีกเกือบชม.
พอกลับขึ้นห้องนอน ปรากฏว่าน้องๆ ทั้งหน่วยนั่งแบ่งปันข้อคิดจากค่ายด้วยกัน
ไม่มีใครนอนเลย

ประทับใจมาก
ประทับใจสุดๆ
น้องๆ ในหน่วยที่เราดูแล เป็นผู้ใหญ่กันได้ขนาดนี้
ขอบคุณพระเจ้า

นี่แหละ
ประวัติศาสตร์เล็กน้อยที่เราได้มีส่วนร่วม
อิงอิงค์บอกว่า "พี่หมี่พาอิงออกมาจากโลกส่วนตัวของอิง"
ผึ้งบอกว่า "พี่หมี่สอนให้ผึ้งรู้จักการเชื่อฟัง"
น้ำตาของน้องๆ ทำให้เราขอบคุณพระเจ้า
สิ่งที่ได้หว่านไป ไม่ได้เสียเปล่าเลย
เมื่อชีวิตเรามีผลต่อการเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่างของใครสักคน
มันรู้สึกดีมาก
รู้สึกตัวเองมีคุณค่า
แล้วก็ภูมิใจ

ประวัติศาสตร์เล็กๆ แค่นี้ ที่เราได้ทำไว้
วันหนึ่งมันอาจจะมีผลอย่างไม่น่าเชื่อ

การ์ดหนุนใจใบแรกที่เขียนให้อิงอิงค์ ยังถูกเก็บไว้อย่างดี และเป็นที่หนุนน้ำใจเขาเสมอ
วันที่ตัดสินใจไม่ไปสัมภาษณ์งานที่ MARS เพราะรู้ว่าพระเจ้าจะให้ทำที่ Gsus7
การตัดสินใจวันนั้นอาจเป็นส่วนประกอบหนึ่ง ที่ทำให้วันนี้เกิดขึ้น

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับน้องๆ ทุกคน
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับหน่วย Perfect ชื่อที่ดีเลิศ
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับเพื่อนร่วมงานที่ดี
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับ Gsus7
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับแม่ ที่เข้าใจ เชื่อใจ และไว้วางใจเสมอ

การมีชีวิตนี่มันมีความสุขจริงๆ
(แต่การมีชีวิตที่สร้างประวัติศาสตร์ดีๆ ไว้ในหัวใจใครสักคน น่าจะมีความสุขกว่า)

ไม่มีความคิดเห็น: