emotion one

ตอนนี้นั่งอยู่ริมอ่างแก้ว อ่างเก็บน้ำในมช.
หลังจากผจญภัยกับมอเตอร์ไซค์คนเดียวมาตลอดช่วงเย็น

ตอนนี้ได้เวลาพักผ่อน จิบเบียร์

เดือนมกราคมปลายเดือน อากาศยังหนาวอยู่มาก
เพื่อนโจ้โทรคุยกับแฟนอยู่ข้างๆ แต่เราไม่มีใคร
โทรศัพท์แบตหมดและไม่มีใครให้โทรหาแล้ว

ยืมปากกาโจ้ จดกับสมุดโน้ตจิปาถะ อาศัยแสงจันทร์ให้ความสว่าง
จันทร์เต็มดวง แต่ยังเห็นดาวมากมายเต็มท้องฟ้า
อากาศหนาวมาก...จริงๆ

อยากได้ผู้ชายของตัวเองสักคนมานั่งตรงนี้แทนเพื่อนโจ้นะ
คนที่ใช่ ใช่ และใช่ ไม่มีข้อกังขา

จากการผจญภัยคนเดียว กินคนเดียว เที่ยวคนเดียว
ทำให้รู้ว่า การทำอะไรคนเดียวอาจต้องใช้ความพยายามมาก
แต่ถ้าทำได้ มันน่าภูมิใจไม่หยอกเลยนะ
(ขับรถซิ่งไปก็อมยิ้มไป ทำมาแล้ว)

ทำอะไรคนเดียว ถ้าทำไม่ได้ก็ต้องได้ เพราะไม่มีใครช่วย
ถ้าไม่เก่งขึ้นในบางเรื่อง ก็ฉลาดขึ้นในบางเรื่อง

แต่รู้ไหมว่า พอรู้ว่ามีเพื่อนสักคนอยู่ใกล้ๆ ก็รีบดิ่งไปหาเลยทีเดียว
มนุษย์อยู่คนเดียวได้ลำบากมากจริงๆ นะ
อาจจะอยู่ได้ แต่เราก็ต้องการคนอื่น

กำัลังกินเบียร์กระป๋องที่ 2 ให้หมด...
ยิ่งกินเยอะ คอเรสเตอรอลสูง
แต่ช่วงนี้กินหนัก อาจเป็นเพราะอยู่คนเดียว

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ขี้เหงา ต้องการคนอื่น
ไม่ใช่แค่อยู่รอบข้าง แต่เป็นคนที่เป็นของตัวเอง
แต่มนุษย์์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีโลกของตัวเอง มีพื้นที่ส่วนตัว
คนของตัวเองที่ไม่สามารถเข้ามาอยู่ในโลกนี้ได้ก็อาจต้องไป
แล้วมนุษย์ก็กลับมาเหงาใหม่...

หมี่กินเบียร์ด้วยความไม่เมา แต่กำลังจะอ้วก
บางทีอะไรที่เราไม่คิดว่าต้องพอ เราก็ไม่พอ
เราไม่ได้ไม่พอ แค่เราคิดว่ามันไปเรื่อยๆ ได้

อากาศหนาวมาก
เหตุที่ต้องมากินเบียร์นั้นเพราะอากาศหนาว
มีเพื่อนที่พามากินเบียร์ริมอ่างเก็บน้ำได้
และแปลกใหม่

มนุษย์แม่งก็มีแค่นี้แหละ ต้องการอะไรแปลกใหม่

ถามว่า ความงี่เง่าของความเป็นคนนี่ล้นเหลือกินมากๆๆๆ
แต่คนที่มันงี่เง่า มันก็ได้รับสิ่งดีๆ ได้ ได้ขึ้นสวรรค์อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะพระเจ้ารักเราว่ะ เห็นเรา สงสารเรา เข้าใจเรา และช่วยเรา --
พระเจ้าเจ๋งมาก

ช่วยหนูด้วยค่ะ
ขอให้หนูรู้จักรอคอยวางใจ
นะคะ

เขียนวันที่ 30.01.10 เวลาประมาณตี 1 ริมอ่างแก้ว มช.
ด้วยองค์ประกอบ 3 ประการ ที่ทำให้มึน
เบียร์ อากาศหนาวจนสั่น และแสงสว่างน้อยนิดจากดวงจันทร์
ไม่ตัดตอน ไม่ตัดต่อ ไม่ดัดแปลงใดๆ ทั้งสิ้น