อินเนอร์อีกแล้ววววว

อากาศหนาวเชียวช่วงนี้
เกิดอาการป่วยหนักอีกครั้ง
แม้จะดีขึ้นบ้างแต่ก็เรื้อรังมาเกือบสัปดาห์แล้ว

สัปดาห์ที่ผ่านๆ มา มีงานเข้ามาค่อนข้างเยอะ
ทั้งงานราษฏร์ งานหลวง
งานทบวง งานกรม
(ก็เห็นเยอะอยู่ตลอดเวลาเหอะ)
แล้วก็ดันป่วยๆ เหนื่อยๆ งานก็ไม่เสร็จ
ใครชวนไปไหนก็ไม่อยากไป ชวนไปดูหนังก็ไม่ไป
จะนอนอย่างเดียวเลย
แบบว่าจิตใจยังดีอยู่ ไม่ต้องการการหย่อนใจ
ขอหย่อนกายเป็นพอ

เมื่อวานนี้ หลังจากเลิกโบสถ์ ต้องรอไปเก็บของเดอะมอลล์งามวงศ์วาน
ตั้ง 4 ชั่วโมง ไม่รู้ทำอะไรดี ก็เลยไปซื้อตั๋วหนังเรื่อง Twilight
เกือบจะกลับไปนอนอยู่แล้วเชียว ปวดหัว
แต่ก็นะ มีคนโฆษณาไว้หลาย ดูซะหน่อย หลังจากที่ไม่ได้ดูหนังมานานแสนนาน

ปรากฏว่า......
ดูจบแล้วโรคเก่ากำเริบครับผม
อินกับความโรแมนติกของหนังไปซะนั่น
แถมยังอินกับหน้าตาและบทบาทของพระเอกนางเอกไม่แพ้กัน

เป็นเสมอๆ เวลาที่ดูหนังรักและดราม่า
รู้สึกมีความสุขและจมเข้าไปในโลกของหนังเรื่องนั้นซะ
(เป็นสาว emotion เหมือนกันนะคะ จะบอกให้)

ก็ดีเหมือนกันนะ
นานๆ ได้พักผ่อนอะไรแบบนี้สักที
จิตใจอ่อนไหวและลึกซึ้งขึ้นนิดๆ

พระคัมภีร์บอกว่าอย่าใส่ใจกับนิยายที่หาสาระไม่ได้
แต่ว่าถ้าดูแล้วสร้างสรรค์และจรรโลงจิตใจ อย่างนี้ก็ได้อยู่
แหม พระเจ้าอุตส่าห์สร้างอารมณ์ ความรู้สึก ศิลปะการเล่าเรื่อง
และความงดงามบนแผ่นฟิล์มมาให้มนุษย์ขนาดนี้
ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์สิคะ