ป้ายังรู้สึกดีกับการชุมนุม
แต่หนูหวังให้ป้ากลับบ้านแล
หลังจากที่ต้องมาทนอยู่กินล
ป้าจ๋า พ่อแม่หนูก็เป็นไพร่นะ เป็นไพร่ต่างแดนด้วย
อพยพกันมาจากเวียดนาม ทั้งคู่อยู่ในครอบครัวที่จน
ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่ได้มีใครมาเกื้อหนุน แต่ก่อนต้องวิ่งหนีตำรวจอยู
ทุกวันนี้ก็ยังเป็นไพร่อยู่
ใกล้ๆ ราชประสงค์นั่นแหละจ้ะ
ยังดีที่ไพร่ 2 คนนั้นต่อสู้จนหนูได้ใช้ชีืวิตอยู่ในเมืองนี้อย่างสุขสบ
ป้าจ๋า หนูว่าพ่อแม่หนูเขาเก่งนะ หนูชื่นชมเขา
รวมถึงป้าและลุงๆ น้าๆ ที่มาร่วมชุมนุมด้วยนะจ๊ะ
ป้าอดทนกับความยากลำบากทางก
ป้าใช้่ชีวิตอยู่ได้ แม้ไม่มีโอกาสเหมือนพวกเราท
หนูนึกภาพไม่ออกจริงๆ ว่า ถ้าหนูไม่มีใบปริญญาและอินเ
หนูเอาตัวรอดไม่เป็น หนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
หนูไม่ขยัน ไม่อดทนได้เหมือนพวกป้าจริง
ถ้าป้าและลูกๆ ของป้าได้มีโอกาสเหมือนพวกห
หนูมั่นใจมากๆ ว่าจะไปได้ไกลมากกว่าหนูหลา
ป้าจ๋า ที่ป้าเรียกตัวเองว่าไพร่ ป้ารู้ไหมว่ามีชนชั้นที่ต่ำ
มันคือชนชั้นทาสไงล่ะจ๊ะ
ทุกวันนี้อาจจะไม่มีทาสแบบส
ทาสที่ทั้งชีวิตขึ้นอยู่กับ
แต่ว่าหนูเองก็ยังเป็นทาสอย
ทาสของการต่อสู้ชิงดี ทาสของความอยากได้ไม่รู้จบ
ป้ารู้ไหมจ๊ะ ระหว่างที่ป้าต่อสู้เพื่อชี
พวกทาสอย่างหนูก็ต่อสู้อยู่
ความเท่าเทียมและโอกาสสำหรั
หนูก็หาตัวตนและที่ยืนของหน
ป้าจ๋า ข่าวสารข้อมูลที่หนูได้รับ มันทำให้หนูเครียดจนปวดหัว
แ
คนที่ได้ข้อมูลเยอะๆ พอเรามีความคิดที่ต่างกัน เราก็ทะเลาะกันได้ง่ายมากเล
ความคิดที่ต่างกัน ทำให้เพื่อนหนูเลิกคบกันไปห
ข้อมูลมากมายที่เรารู้ รวมถึงอุดมการณ์ที่เรายึดมั่น
บางทีมันก็ทำให้เราคิดว่าตั
ตัวหนูเองก็ต้องคอยบอกตัวเอ
มันยากมากเลยจ้ะป้า
เวลาป้าทะเลาะกับคนใกล้ๆ ตัวป้า ป้าเกลียดกันง่ายๆ ตัดขาดกันง่ายๆ อย่างนี้ไหมจ๊ะ
ป้าจ๋า หนูเคยได้เงินเดือนหมื่นนึง
พอวันนึงได้เงินเดือนหมื่นเ
พอได้มากขึ้น หนูก็อยากได้มากขึ้นอีก หนูใช้เงินไม่พอ
แล้วหนูก็มาด่าตัวเองว่า มึงมันใช้เงินไม่เป็น
ป้าจ๋า หลายครั้งที่หนูอยากไปอยู่ต
ทำงานได้เงินสัก 5,000 ใช้เงินสัก 3,000
แบบนั้นหนูยังมีเงินเก็บมาก
ป้าจ๋า หนูมีเพื่อนเยอะแยะ มีที่เที่ยวหลายที่ มีมีตติ้งมากมายก็จริง
แต่เวลาที่หนูสบายใจที่สุด คือเวลาที่อยู่บ้าน
มันอาจจะน่าเบื่อ อยู่คนละโลกกับคนอื่น ไม่มีใครมาสนใจเรา
แต่คนที่รักเราที่สุดอย่างจ
ป้ากลับถึงบ้านแล้ว หวังว่าป้าคงสบายใจและมีควา
ป้าจ๋า เวลาค่ำคืนที่ต่างจังหวัดมั
ป้าคงเข้านอนแต่หัวค่ำ แล้วก็หลับลงได้ไม่ยาก
แต่ป้ารู้ไหมจ๊ะ หนูเป็นทาสความเหงาด้วย
ตอนกลางวันหนูเจออะไรมากมาย
พอตอนกลางคืน มันเหมือนทุกอย่างหายไป
เหมือนทุกอย่างเป็นความฝัน และจริงๆ มีเราคนเดียวในโลก
ป้าจ๋า อยู่ในเมืองใหญ่ที่แสนศิวิไ
เพื่อนหนูก็มีหลายคนที่เจ็บ
หลายคนนอนยังไงก็ไม่หลับ หลายคนเป็นโรคซึมเศร้า
คนหลายคนทนอยู่กับความรู้สึ
หนูว่ามันทรมานมากเลยนะจ๊ะ
หนูไม่รู้ว่า หนูเคยไปดูถูกป้าหรือเพื่อน
ถ้าเคยมีสักครั้งที่ทำให้ป้
หนูอธิษฐาน ขออย่าให้ป้าต้องกลายมาเป็น
ขอให้ป้ามีความสุขกับการรู้
มีความสุขกับความรักความจริ
มีความสุขกับการเอื้อเฟื้อ ไม่ต้องแก่งแย่งชิงดี
หนูอธิษฐานขอให้คนไทยรวมถึง
เลิกเห็นแก่ตัว เลิกไม่รู้จักพอ เลิกตัดสินคนอื่น
คิดถึงคนอื่นเยอะๆ รักคนอื่นแบบไม่ต้องหวังประ
ขอให้รัฐบาลเลิกคอรัปชั่น เลิกเอาเงินภาษีไปทำเรื่องไ
แต่เอาเงินไปทำให้คนที่ไม่ม
ขอให้รัฐบาลทุกชุดทุกรุ่นไม
และสำนึกถึงความไว้วางใจที่
ป้าจ๋า ถ้าวันหนึ่ง หนูหลุดจากการเป็นทาสได้แล้
คงไม่สามารถทำการเกษตรได้หร
แต่จะขอทำงานที่ช่วยให้ทั้ง
หนูพยายามอยู่จ้ะ
ขอบคุณนะจ๊ะ ที่ป้าช่วยให้หนูตาสว่าง
แล้วก็อยากบอกป้าว่า แม้หนูอาจจะมีเลือดเวียดนาม
แต่หนูและครอบครัวที่ยังมีช
เรามีหัวใจที่เป็นไทยเต็มร้
และหนูรู้ว่า ป้าก็มีหัวใจแบบเดียวกันใช่
รักป้านะจ๊ะ แม้เราจะไม่รู้จักกัน
จาก... ทาส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น