ไม่เคยลืม

ย้อนกลับไปดูบทความเมื่อวันเก่าๆ
(ทำตัวเหมือนคนแก่)
ชีวิตแต่ก่อนมันช่าง... นะ
เต็มไปด้วยพลังและความคิดที่สดใสสวยงาม
มีความสุขทุกเวลา
กระตือรือร้นแบบไม่มีแบตอ่อน

ผ่านมา 1 ปีถ้วนๆ กับนิดๆ
รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
แต่ไม่ว่าเราจะเปลี่ยนไปยังไง
พระสัญญาพระเจ้าที่เคยมีก็ไม่เคยเปลี่ยน

ได้อ่านบล๊อกของวันที่ 18.12.2007
"ใกล้จะสิ้นปีแล้ว...
ปีที่ได้รู้จักตัวเองมากอย่างไม่น่าเชื่อ
ปีที่เปลี่ยนแปลงเส้นทางชีวิตไปทางที่ควรไป
ปีที่รู้สึกว่าตัวเองได้พัฒนาในหลายด้านมากขึ้นมากกกกกกกกก"

"การเป็นตัวของตัวเอง อาจไม่ได้หมายความถึงการตามใจตัวเอง
แต่อาจหมายถึงการเอาอะไรๆ ออกไปจากชีวิต
เพื่อที่จะเรียนรู้สิ่งที่อยู่ในตัวเองให้มากขึ้นและเดินต่อไปด้วยสิ่งนั้น ++ ด้วยความมั่นใจ"

"อีกหนึ่งสิ่งที่ต้องพัฒนาในปีต่อไปคงเป็นการเอาอะไรๆ ออกไปจากหัวในเวลาที่ควร..."

ปีที่แล้ว ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นขนาดนั้น
แล้วปีนี้ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นขนาดไหนเนี่ย
รู้สึกว่ามากกว่าเดิมเป็น 10 เท่า
แต่อากัปกิริยาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เรียนรู้เป็นอย่างมากจริงๆ ว่า
ยิ่งเราเป็นผู้ใหญ่ในการดำเนินชีวิตมากขึ้นเท่าไหร่
เติบโตในการเดินกับพระเจ้ามากเท่าไหร่
ชีวิตยิ่งไม่ค่อยจะเหลืออะไร
เหลือแต่คุณค่าที่มันอยู่ "ข้างใน" นั่นแหละ ที่จริง!

พระเจ้าช่วยหมี่ในการเอา "อะไรๆ" ออกไปมากมายเหมือนกันนะคะ
ขอบคุณพระองค์