ดี......

วันนี้เป็นวันดีๆ อีกหนึ่งวัน
หลังจากที่ไม่ได้อัพเดทชีวิตใน blog มายาวนาน
(ปล่อยระเบิดเน่าๆ ทิ้งไว้หนึ่งข้อความตามอารมณ์)

ที่จริงวันดีๆ วันนี้ก็มีเรื่องที่ไม่ดีอยู่บ้าง
มาทำงานสาย
คุยงานกันไม่ลงตัว

.....
(พยายามนึกอยู่)
รอรถนาน
หิว


เอาเถอะ เรื่องแย่ๆ ถ้ามันจะหาให้มี มันก็มีอยู่แล้วล่ะ
เหมือนกับเวลาที่มองคนบางคน
ถ้าจะหากันแต่จุดเสีย หาเจอได้ไม่ยากแน่นอน
เพราะไม่มีใครสมบูรณ์ 100%

มาเล่าเรื่องดีๆ ของวันนี้ดีกว่า
ตอนเช้า ได้นอนยาวๆ เพราะวันหยุด รถไม่ติด
มีกับข้าวของมะวานให้กินก่อนออกจากบ้าน
ขึ้นรถมาก็ไม่ง่วงเลย ได้อ่านหนังสือและฟังเพลงตามต้องการ
ก็เลยไม่ต้องซื้ออะไรรองท้อง กินกาแฟตามใจปากสักมื้อ
...อร่อยมาก

เข้ามาที่ออฟฟิศ ได้พบปะพูดคุยเสวนา และนมัสการพระเจ้าสั้นๆ
พระเจ้าพูดด้วย...
ก็มีกำลังใจทำงานมากกว่าเดิมอีก 7 เท่า

ได้การ์ดวันเกิดคืนมา หลังจากที่หายและหลงลืมไปอยู่กะพี่นิกกว่าเดือน
อ่านแล้วก็มีกำลังใจ

รายการใหม่ที่ทำแล้วส่งให้พี่น้อง comment ก็มี feedback ที่ดี
งานต่างๆ ตาม list เสร็จเกือบครบ

สำคัญและดีมาก เรื่องนี้
รถของพี่เอ๋และพี่เพ็ญ กลับคืนมาได้อย่างปาฏิหาริย์
หลังจากที่โดนขโมยหายไปจากหน้าออฟฟิศเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
หายไปพร้อมเทปรายการนิยมกล้อง ณ Trip ปักกิ่ง ที่มี connection และ sponsor เพียบ!!
....
กลับมาแล้ววววว
ดีใจกันทั้งออฟฟิศ

นั่งรถกลับบ้าน ผ่าน Oishi Express สาขาใหม่ เมเจอร์รัชโยธิน
(บอกพระเจ้าไปว่า อยากกินจัง อิอิ)
ถึงบ้านมีของเหลือจาก Pizza ให้กิน
แล้วก็มีคำชวนจากแม่ว่า
"พรุ่งนี้ไปกินโออิชิไหม"

ฟังแล้วอยากจะกรี๊ดออกมาด้วยความดีใจ
แม่น่ารักมาก และพระเจ้าก็น่ารักมากๆๆๆ

นี่เป็นเรื่องดีๆ ที่จับต้องได้
มีเรื่องดีๆ ที่เป็นเรื่องของความรู้สึก จับต้องไม่ได้ อีกเพียบ!!

ดีๆๆๆ

กลับมาดูรายการนิยมกล้องสัปดาห์นี้
ก็เห็นการพัฒนาที่ดี
ดูแล้วสนุกและภูมิใจไปด้วยเลย

ดีๆๆๆๆๆ

มีความสุขจังเลย
ขอบคุณพระเจ้าค่ะ

(blog ถัดไปจากนี้จะเขียนเรื่องกลับใจ T_T เป็นเหตุการณ์ก่อนเรื่องดีๆ นี่ล่ะค่ะ)