next and next and next and........

ผ่านวันครบรอบ 1 ปี Gsus7 (จีซัสเซเว่น) ไป 3 วันแล้ว
เป็นงานวันเกิดบริษัทที่สนุกสนาน เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า วุ่นวายโหวกเหวก อบอุ่นอิ่ม (อ้วน)
กินเยอะกันจนตื่นสายเป็นแถบ
หรือไม่ก็โดนฝนกันจนเป็นไข้ ต้องนอนพักนานหน่อย

หนึ่งปีผ่านไป
รู้สึกได้ว่าทุ่มเทให้กับงานที่นี่มากกว่าครึ่งเวลาของชีวิต
ทั้งที่วันแรกที่ก้าวเข้ามา ก็มาแบบไม่คิดไม่ฝัน ไม่รู้อะไรเลย

เป็นอารมณ์แบบว่า ต้องพูดใส่หัวตัวเอง

"แกต้องทำแล้วววววววววววว ไอ้หมี่"

ซึ่งวันนี้ก็รู้ดีแล้วว่า ค่อนข้างคุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป (ไม่นับว่าเข้าข่าย "เสียเวลา")
แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่า วันข้างหน้าจะเป็นยังไง

ประมาณเดือนที่แล้ว บอกตัวเอง น่าจะเริ่มเขียนเป้าหมายชีวิตแล้วนะ
ว่าจะเป็นอะไรในอีก 5 หรือ 10 ปีข้างหน้า
ไม่ได้เขียนซะที งานชุก ชีวิตรวน... มาก

เวลาที่เราเริ่มลงตัวกับระบบพื้นฐานของชีวิต
ก็มันจะมีอะไรเข้ามาเพิ่ม ให้เรารวนๆ อีก
แล้วเราก็จะจัดใหม่
เพื่อที่เราจะได้เก่งขึ้น ทำอะไรได้มากขึ้น

ตอนนี้จะต้องจัดใหม่อีกครั้ง เพื่อให้มีเวลาในการทำสิ่งที่ต้องทำสักที

อีก 5 ปีชีวิตจะเป็นยังไง
ถ้ายังทำงานใน Gsus7 อยู่ จะทำตำแหน่งอะไร โตไปถึงไหน
ถ้าไม่ได้ทำแล้ว จะทำอะไร

อีก 10 ปี จะอยู่ตรงไหนของโลกใบนี้...

มีพี่ 2 คนที่เล่าให้ฟังว่า เขาลองเขียนแผนชีวิตตัวเอง 5 ปี 10 ปี ข้างหน้า
(เมื่อหลายๆๆๆ ปีที่แล้วแน่ะ)
แล้วย้อนกลับไปดู
สิ่งที่เขียนไว้เป็นจริงด้วย
แม้ ณ เวลานั้น เป้าหมายมันดูจะยิ่งใหญ่
ตอนเขียนก็ไม่รู้ว่าทิศทางจะไปยังไงกันแน่

ขอให้ลองได้เขียน
มันก็มีความหวัง
และเมื่อมีความหวัง...

อะไรก็เป็นไปได้

ปีที่ 2 ของ Gsus7 อะไรก็เกิดขึ้นได้

แต่ที่แน่ๆ แผนผังชีวิตจนถึงปี 2020 ต้องเกิดแล้วแล้วล่ะ หมี่เอ๋ย
จัดเวลาเขียนซะ