ไม่เครียดแล้ว -_-"

สัปดาห์ที่ผ่านมา
อะไรก็ไม่รู้เยอะแยะเต็มไปหมด
กระโดดเข้ามาใส่
บางอันก็มาแบบเงียบๆ เรื่อยๆ
บางอันก็มาแบบ Shock cinema
ที่จริง ชีวิตปกติธรรมดา ก็เยอะแยะพออยู่แล้ว -_-

ทำให้เรียนรู้ว่า
ตลอดเวลายาวนาน ที่เครียดกับงานมากๆ
(จนแสดงอาการปวดหัว เป็นไมเกรน ไม่สบาย วิตกจริต)
เราเครียดอยู่กับเรื่องอะไรที่เล็กน้อยเหลือเกิน
มีเหตุการณ์บางอย่าง ที่นำเอาความ shock มาให้
อาการไม่สบายใจกับงาน... หายไปทันที

เพราะว่ายังมีอะไรอีกเยอะๆๆๆ ที่ใหญ่โตมากๆๆๆ
ที่เราไม่สามารถควบคุมได้เลย
แม้ว่าเราจะเป็นห่วงหรืออยากจะเข้าไปเปลี่ยนแปลงมากแค่ไหนก็ตาม

เรื่องงานกลายเป็นเรื่องนิดเดียวของโลกใบนี้ที่เราแบกอยู่

มีข่าวน่าหดหู่ใจอีกอย่าง
คุณป้าที่อยู่ต่างประเทศเสียชีวิตด้วยโรคที่เป็นมานาน
เราไม่ได้ผูกพันมาก แต่ก็รู้สึกใจหายแปลกๆ ผสมกับความรู้สึกเป็นห่วงครอบครัวของป้าด้วย
ยังไม่เคยได้ไปเยี่ยมเลย บอกไว้ตั้งนานแล้ว
เสียดายจัง

มีคำกล่าวว่า สิ่งใดที่เกิดขึ้นในโลกใบนี้แล้ว...
สิ่งนั้นย่อมเป็นสิ่งดี

ทุกอย่างมีเหตุและมีผลของมัน
เราเองควบคุมอะไรไม่ได้
แต่ก็คงจะต้องเรียนรู้ และเติบโตขึ้นไปกับทุกเหตุการณ์ที่เข้ามา

หลังจากที่ฝึกเล่น Rubik มาได้ 5 วัน
วันนี้ก็เล่นได้จบ ครบ 6 สีสักที
(ใช้เวลาหัดเล่นตั้ง 6 วัน น้องๆ มันหัดกันแค่วันเดียวเองนะเนี่ย ไม่ไหวๆ)
ถึงแม้จะยากไปหน่อย แค่ก็สนุกดี
แล้วก็คงจะเล่นอีกหลายๆ ที
เพราะว่าเล่น Rubik แล้วมันทำให้ลืมโลกได้จริงๆ